wc papier

Ja jongens een gekke titel vandaag, maar een heel belangrijk onderwerp, nietwaar?

Het is altijd een probleem geweest. Als je gepoept hebt dan zijn je billen soms niet helemaal schoon! Hoe moet je dat schoonmaken??

De Romeinen deden dat met een spons aan een stokje-niet gek. De monniken deden het met lapjes die ze van hun oude pei scheurden. Zeelui deden het met een stuk touw met een kwast dat aldoor overboord hing en dus door het water werd schoongemaakt. Ook wel handig.

Gelukkig werd het WC papier uitgevonden, dus nu zijn we verwend. (Ik moest het vroeger met krantenpapier doen! ) Tegenwoordig kun je alle soorten papier kopen, zacht, zachter en aller zachtst. Ook nat papier. Die velletjes nat papier zijn wel slecht voor het milieu en het riool kan er van gaan verstoppen...

Hier is een mop die ik tegenkwam. Ik had hem al eens gehoord maar was em vergeten. Het gaat over zo'n ouderwets  WC-huisje dat buiten het huis staat. Met een hartje in de deur. Als je geweest ben dan veeg je je billen met je hand! Dan steek je je hand door dat hartje naar buiten. Daar staan iemand met een plank. Die geeft je een klap op je fingers die je dan van de schrik meteen in je mond stopt!!! BAH

Wat je al niet tegenkomt: 

Op 't huisie

€8.45                                                 dit is zo'n huisje

Siem de Haan, Op het huisje
De laats verschenen bundels wc versjes “Westfries drukwerk”en “poepelegointjes” van Siem de haan waren een groot succes.
In de Westfriese spreukenkalender worden al meer dan 20 jaar versjes van Siem de Haan opgenomen , een heel bekende naam dus in de Noord Holland.
Ook dit nieuwe drukwerk “Op het huisje” staat weer boordevol versjes uit West Friesland.
Zoals de omslagtekening al aangeeft is deze bundel mede door het lintje zeer geschikt om in het kleinste kamertje te hangen.

Yvonne: Drukwerk is een woordspeling. Drukken means to print as well as to press and strain! gointjes=geintjes=mopjes.

Het klinkt allemaal typisch Hollands.

Nou dat was het weer. 

Hoi!

Bedankt Ellen en Ton voor de blogs. Sorry dat ik heb niet scrijft. Het zijn er veel dat les.
De sneeuwklokjes... Om maandaag was ik in Twyford en doen een 'homecheck' voor een kleine hond. Ik moet de tuin keuren. Tot mijn grote verrassing staat daar veel sneeuwklokjes. Een aanwijzinf van het voorjaar. In mijn tuin staat tulpen, gele narcissus, krokus en 'bluebells'.
Ton, uw foto van lucht en zon is mooi!
Gisteren avond was ik met mijn vriendin naar een blues club in Haslemere. Die heet Dusty's. De band was de Jon Walsh Band en die was leuk!

http://www.dustys.biz/

http://www.star-inn.com/jonwalsh.htm

meestal mensen in de club zijn over 50 jaar - niet zo bejaard!

Knotwilgen

Naar aanleiding van Ton z'n blog zocht ik het versje van Annie M G Schmidt over de trotse knotwilgen. Tot mijn grote verbazing kwam ik DIT gedicht tegen. Nou ja dat heeft die Annie dus mooi gejat van Adema van Scheltema!!

De wilgen

Daar waren eens zeven wilgen
In ene boerenwei.
Die droegen grote pruiken op
Hun oude harde houten kop
En stonden op een rij.
En hunne pruik met haren
Die kwam nooit tot bedaren-
Zij knikten al maar: "ja en neen,"
Wat dat beduidde, wist er geen!

Toen kwamen er heel veel vogeltjes-
Die bouwden daar hun nest,
Die woonden allen paar aan paar,
En leefden leutig met elkaar,
En vonden 't opperbest.
En ieder zong een liedje-
Van wiede-wiede-wiedje,-
Maar al de wilgen riepen: "Och,
Wat schreeuwen daar die vogels toch!"

Toen kwam de wilde wervelwind-
Die ziet ze daar zo staan,
En draait zich driemaal om, en zeit:
"Wat's dat nou voor parmantigheid!"
En waait zo op ze aan:-
Eerst deden ze nog deftig.
Maar 't werd hun gauw te heftig-
Toen riepen ze allen door elkaar:
"O jeminee wat is dat naar!"

Toen kwam een grote regenbui-
Die keek heel boos, en zei:
"Die pruiken vind ik veel te hoog,
Dat's geen fatsoen, die zijn te droog-
Daar moet wat water bij!"
De wilgen snikte' en steenden:
"Wat is dat nat -- ze weenden!
"O! riepen ze met 'n lang gezicht,
"Nee, dat vergeten we niet licht!"

Toen kwam een dikke bonte koe-
Die snoof zo's en zei:"Wel
Zo'n wilgebladje mag ik graag,
Da's juit goed voor een volle maag
En voor een zwak gestel!
'k Mag zeker van uw pruiken
Wel 'n kleinigheid gebruiken?"-
De wilgen zuchtten elkander toe:
"Wat zeg je nou van zó een koe!"

Toen werd op 't laatst hun pruikebol
Zo alleraakligst lang,
Dat iedereen van schrik wegliep-
De vogels riepen:"Piep piep piep"
En werden ook al bang.
En ieder zei:"wat vreeslijk!
Dat's zeker ongeneeslijk!"
De wilgen dachten:"Dat's juist fijn,
't Bewijst dat wij van adel zijn!"

Toen kwam de boerenkapper aan,
Die had een lange schaar-
En knipte met een grote hap,
Zo maar op éénmaal: knip-knip-knap,
Door àl dat wilgenhaar!
Zij schrokken zelf verbazend,
Maar de andren lachten razend,
En riepen allemaal brutaal:
"Wat bennen jullie nou weer kaal!"

Carel Steven Adama van Scheltema (1877-1924)